पुस्तकातले बरेच पॅसेज मोबाईल वर कुठे कुठे कुठे वाचणात आले होते अन् पुस्तकाबद्दलची कुतुहलता वाढत गेली...पुस्तक एकदा वाचायलाच पाहिजे असं वाटत होतं...पण विकत घेण्याचा काही योग आला नाही..मग अचानक एकेदिवशी एका नातेवाईकांकडे जाणं झालं अन् त्यांच्या घरातल्या लायब्ररीत ते पुस्तक दिसलं..दिसलं तसच हातात घेतलं अन् त्यांच्याकडुन वाचायला घेऊन आलो...मध्यंतरी दुसरी पुस्तकं वाचत होतो त्यामुळे हे जरा लांबणीवर पडलं पण काल परत हातात घेतलं अन् आज वाचुन झालं...छोटसं अगदी १८८ पानं असलेलं हे जगप्रसिद्ध पुस्तक...हे तेच पुस्तकं जे छोट्या छोट्या गोष्टिमधुन आयुष्यातल्या कित्येक प्रश्नांना सहज उत्तर देतं...यश मोठ्या गोष्टीत असतं, समाधान छोट्या गोष्टीत असतं..ध्यान शून्यात असतं..ईश्वर सर्व गोष्टीत असतो..हेच जीवन आहे...असा संदेश देणारं हे तेच पुस्तक... प्रत्येक पानात ढासुन भरलेला मोलाचा संदेश अन् जगण्याचं तत्वज्ञान...हे तेच पञ जे पाठवलेलं नाही कधीच, कोणालाच, तरीही सगळ्या जगात पोहचलय....होय मी त्याच जगप्रसिद्ध "न पाठवलेलं पञ" (अर्थात मुळ इंग्रजी पुस्तक : Unposted Letter - महाञया रा) या पुस्तकाबद्दल बोलतोय....
मिञांनो, न पाठवलेलं पञ आज न पाठवता कित्येकांच्या मनात पोहचलय...नुसतं पोहचलं नाही तर मनात घर करुन कायमचं स्थिर स्थावर झालय...काही पुस्तकं फक्त चाळायची असतात....काही पुस्तकं एकदा तरी वाचायची असतात...काही पुस्तकं वारंवार वाचत राहायची असतात...तर काही पुस्तक अगदी रोज उशाला घेऊन बसावं अन् रोज वाचावं वाटावं अशी असतात .... मला वाटतं, हे पुस्तक ह्या शेवटच्या गटातलं ठरेल..हे पुस्तक एकदा दोनदा वाचुन हातावेगळं करण्यासारखं नाहीये..हे कायम आपल्या सोबत ठेवण्याचं अन् जिथे कुठे आपण अडलो .. जिथे एखादा प्रश्न पडला .. तिथे वाट दाखवण्यासाठी, तो प्रश्न सोडवण्यासाठी कामी आणण्याचं शस्ञ आहे हे पुस्तक...
आज आपल्याला भेटलेला एक दिवस हा आपल्याला मिळालेला उपहार आहे त्याचा सदुपयोग करायलाच हवा असं सांगण्यापासुन ते परिवर्तनावर लक्ष ठेवलं तर त्यातुन संस्कृती बनते इथपर्यंत.…विविध मथळ्याखाली आयुष्याला दिशा देतील असे संदेश पानोपानी महाञया रा यांनी या पुस्तकात पेरले आहेत. आपल्या आयुष्यात आलेल्या प्रत्येक वस्तुपेक्षा आपण महत्वाचे आहोत हे सांगताना लेखक सांगतो की खरच भाग्यवान आहेत ते लोक ज्यांना उमजलं आहे की प्रेम माणसांवर करायचं असतं अन् वस्तु वापरायच्या असतात, माणसांचा वापर आणि वस्तुंवर प्रेम नाही..आपल्या सभोवताली दिसणारी गर्दी अन् त्या गर्दीतले आपण कधीतरी चुकुन जेंव्हा माणसाचा वापर करु लागतो अन् वस्तुवर प्रेम करु लागतो तेंव्हा आपल्याला योग्य दिशा दाखवण्याचं काम हे एक वाक्य करतं..असेच असंख्य संदेश आपल्याला यात वाचायला मिळतील...मी हा, मी तो असे असंख्य लेबलं लावुन जगणाऱ्यांसाठी लेखक सांगतो की हि सगळी लेबलं काढुन टाका, या लेबलांशिवाय नुसते तुम्ही पुरेसे आहात, पुरेशापेक्षाही जास्त. साध्या साध्या गोष्टिंमधुन जगण्यासाठी आवश्यक असणारे कित्येक विचार पुष्प आपल्याला पुस्तकाच्या पानोपानी दिसतात...एकदा वाचुन बघा...हे पुष्प वेचुन बघा..बघा ह्या फुलांचा सुगंध आपल्याही आयुष्याला सुगंधित करुन टाकेल यात शंकाच नाही.
📌 पुस्तकातली मनाला भावलेली काही वाक्ये :
१) वस्तुस्थिती ही आहे की, 'आपण करत नाही'...ही नव्हे की, 'आपण करु शकत नाही'.
२) मुर्ख आणि शहाणा - दोघेही एकच गोष्ट करतात, पण वेगवेगळ्या वेळी. शहाणा ती लगेच करतो तर मुर्ख नंतर करतो. 'उद्या' जणु काही आजच असल्याप्रमाणे वागा.
३) जग कसं वागतं ह्याच्याशी आपला संबंध नाही. आपला अभिमान आपल्या नजरेतुन आपण योग्य वागण्याशी निगडीत आहे. तुमची कितीही कसोटी पाहिली जावो, तुम्ही कुठेही जा, काहीही करत असा..तुमच्या उदात्त स्वभावाचाच आविष्कार तुम्ही केला पाहिजे.
४) ब्रेकवाचुन आपला ब्रेकडाऊन होईल.
५) ज्या गोष्टीला तोंड द्यावं लागतं, तिला तोंड द्यावंच लागतं..उशिरा देण्यापेक्षा लवकर द्यावं.
६) एकतर करु नका, किंवा निष्ठापुर्वक करा. मधलंअधलं काही नको.
७) स्वप्न असतं अंतर - तुम्ही जिथे आहात आणि तुम्ही जिथे असणार आहात, त्यांच्यामधलं.
८) सुखाकडे नेणारा मार्ग नसतो. सुख हाच मार्ग असतो.
९) तुम्ही ज्याची इच्छा करता ते तुम्हाला मिळत नाही. तुम्ही ज्याला पाञ असता ते तुम्हाला मिळतं.
....... असेच बरेच काही ....तुर्तास इतकेच 😊
#असंच_काहितरी
#Book_Review
2 comments:
छान मराठी अनुवाद आहे का
हो...आहे.
Post a Comment